dinsdag 8 december 2015
Verdrietig, omdat in het ervaren van racisme een bepaalde machteloosheid zit. Want zelfs in uitspraken zoals “ik zie geen kleur”, ligt een pijn. Want mijn kleur ís belangrijk voor mij. Net zoals het vrouw-zijn mijn identiteit vormgeeft. Duizenden jaren aan geschiedenis zit in mijn bloed en wordt door ‘het niet zien van kleur’ ontkracht. Gewoon, voor het gemak.
woensdag 28 oktober 2015
Waar ik vandaan kom en hoe ik hier ben gekomen, kan ik niet kiezen. Maar wel wat ik ermee doe, zoals elke Nederlander die zich een wereldburger voelt.
maandag 12 oktober 2015
De ‘autochtone’, blanke Nederlander krijgt in de huidige maatschappij niet eens de basale mogelijkheid om te ontplooien. Door hem (vaak hem) keer op keer weer te vertellen dat het niet nodig is zijn eigen gedrag, taalgebruik en wereldbeeld onder de loep te nemen, ontnemen we hem de kans om te groeien als individu.
maandag 7 september 2015
Onze interpretatie van vrijheid van meningsuiting is zo uit de hand gelopen dat discriminatie en racisme worden rechtgepraat. Haatzaaiende, racistische uitspraken worden behandeld als serieus te nemen meningen.
maandag 31 augustus 2015
De Zwarte Pieten discussie is al jaren aan de gang en komt steeds weer terug. Hierdoor is verandering bijna onvermijdelijk. Deze verandering is echter niet acuut: Nederland zal tijd nodig hebben om dit te verwerken en accepteren. En dat mag natuurlijk, vind ik.
donderdag 20 augustus 2015
Mijn vader is wat anders dan de rest van de vaders die ik vroeger op het schoolplein zag. Alles wat hij doet gaat gepaard met een bepaald volume en intensiteit die de meesten van ons vreemd is, zoals praten en lachen en soms zelfs huilen. Mijn vader spreekt niet zo goed Nederlands.
maandag 20 juli 2015
Hoewel ik oprecht denk dat de meeste mensen het niet verkeerd of kwetsend bedoelen, benadrukken ze hiermee wel telkens een verschil tussen mij en henzelf, tussen Wij en Zij. Ook als dat verschil er eigenlijk niet is, of er helemaal niet toe doet.
dinsdag 14 juli 2015
Volgens mij bedoelen werkgevers het helemaal niet verkeerd, hebben ze het vaak niet eens door en zijn ze diep van binnen ook geen racist. Dit wil echter niet zeggen dat ze in hun gedrag geen onderhuids racisme vertonen: dit zijn vaak kleine dingen die op zichzelf heel onschuldig lijken, maar bij elkaar opgeteld wel degelijk een verschil maken in het dagelijks leven van mensen met verschillende huidskleuren en afkomsten.
dinsdag 19 mei 2015
Sanne wilde vroeger nooit als dat typische donkere meisje worden gezien. Nu vindt ze dit vervelend, maar stelt ze vast: racisme kan pas oprecht en eerlijk besproken worden wanneer iedereen bereid is zich ongemakkelijk te voelen.
maandag 2 februari 2015
De gate-keepers van discotheken scanden, taxeerden en beoordeelden onze lichamen op potentiële risico’s. Want dat is de hardnekkige veronderstelling: het potentiële kwaad, dat valt kennelijk samen met niet-witte lichamen.
donderdag 15 januari 2015
De kern van waar we nu met z’n allen voor staan: willen we oprecht gaan voor die inclusieve samenleving? Dan moeten we elkaar eerst écht durven zién.
dinsdag 6 januari 2015
Wij kikkerlandbewoners hebben iets met elkaar uit te zoeken. Zodat we kunnen bewegen van de Ander naar gewoon anders, naar een plek waar je zélf mag kiezen of je erbij wil horen of niet.
dinsdag 16 december 2014
Als enige donkere jongen deed ik mijn best studiegenoten te leren kennen. “Jij kan vast goed dansen, jullie hebben ritme”, zei een blonde, blauwogige mede-student goedbedoeld. Ik lachte haar opmerking weg als een boer met kiespijn.
donderdag 11 december 2014
‘s Avonds na het tandenpoetsen richtte ik me tot God en vroeg hem of ik morgen wakker kon worden, maar dan een paar tinten lichter. Iedere dag was het dezelfde teleurstelling.
woensdag 10 december 2014
De goed bedoelde vragen en opmerkingen, die vind ik vaak het moeilijkst.
zaterdag 29 november 2014
De ene keer wil men van geen verschil weten, om vervolgens keihard het verschil te maken.