Sanne bekent kleur: “Ik ben liever blank”

Sanne-Louise de Bruin, geadopteerd door Nederlandse ouders met een lichte huidskleur, groeit op in een overwegend ‘wit’ milieu. Als jong meisje loopt ze met haar moeder over straat en krijgt ze regelmatig opmerkingen over hoe donker zij is vergeleken met haar moeder. De jonge Sanne wordt gevoelig voor het onderscheid dat anderen maken en bidt regelmatig tot God voor een lichtere huid.

Wanneer Sanne wat ouder is ebt dit gevoel weg en probeert ze als puber haar eigen weg te vinden. Maar dit gevoel is niet helemaal weg, ontdekte Sanne toen ze onze test over verborgen voorkeuren deed op Onderhuids.nl. Uit de test komt dat Sanne (nog steeds) een sterke voorkeur heeft voor een lichtere huid. Dit zette haar aan het denken.

“Ik wilde er altijd alles aan doen, zodat mensen me niet zagen als dat typische donkere meisje,” zegt Sanne. Zo herinnert ze zich dat ze in de eerste klas van de middelbare school hoopte dat ze niet naast het enige andere ‘buitenlandse’ meisje met een hoofddoek werd gezet, om hier zo min mogelijk mee geassocieerd te worden. Als ze daar nu aan terugdenkt, vindt Sanne dit vervelend en ongemakkelijk. Maar, stelt ze vast: “Ik denk dat we alleen het debat over racisme oprecht en eerlijk kunnen voeren wanneer iedereen bereid is zich ongemakkelijk te voelen.”

Onderhuids.nl bracht Sanne in contact met NPO Spirit, het on-demand platform van de Nederlandse Publieke Omroep rondom religie, spiritualiteit en diversiteit. NPO Spirit maakt dagelijks nieuwsitems en reportages rondom deze thema’s. Bekijk hier hun gesprek.

Lees ook Sanne’s column, welke eerder verscheen op Voorbeeld-allochtoon.nl en Onderhuids.nl.